W grudniu 1947 roku utworzono trzyletnią Publiczną Średnią Szkołę Zawodową, którą w 1951 r. przemianowano na Zasadniczą Szkołę Szkutniczą - jedyną tego typu szkołę w kraju. Pierwszym dyrektorem i organizatorem tej szkoły był Henryk Zgliczyński.

Nie posiadała ona swego lokalu, więc przedmioty teoretyczne były prowadzone w budynku Liceum Ogólnokształcącego, a nauka zawodu odbywała się u prywatnych fachowców. Szkoła liczyła początkowo 120 uczniów. Jednak rok szkolny 1948/49 rozpoczął się już w tymczasowym budynku szkoły przy ulicy Zamkowej.

Przed południem odbywała się nauka teorii, po południu, w tych samych pomieszczeniach, „praktyczna nauka zawodu”. Warunki pracy szkoły były bardzo trudne, a ówczesne władze wciąż przenosiły siedzibę szkoły: budynek przy ulicy 1 Maja, baraki Urzędu Pocztowego nad Zatoką Pucką, koszary Marynarki Wojennej przy ul. 10 Lutego 21. W tym ostatnim budynku szkoła przetrwała do 1965 roku, a internat do 1967.